Ağlardı Biri

Konuşamazdı
Söyleyemezdi
Yutkunurdu sadece
Ağlardı
Boş masallara tutunurdu
Sırt okşamalarıyla can bulurdu
Ne zaman yağmur yağsa bitki olurdu
Ne zaman güneş açsa cam parçası
Ağlardı
Paslanmıştı kulakları
Rüzgarın sesiyle avunurdu
Tek başına yürüyemezdi karanlıkta
Aydınlıkta korkarak dururdu
Ağlardı
Ezilmişti küçükken
Çok hırpalanmıştı
İntikam almaktı tek isteği
Zamandan geçmişten gelecekten
Herşeyden
Yapamazdı
Ağlardı

Gün gelir
Gün geçer
Gün giderdi
Yetişemez
Ağlardı

Biri..