Ağlayan Kadın...

Döşemenin üstüne,
Düşen iki üç damla....
Kıvrılmış bir köşeye ,
Elleri yüreğinde...
Gözlerinden fışkıran her damla,
Meydan okuyor gibi,
zamansız ayrılığa...
Yürek,hıçkırıklarda...
Suskun olsada dili...
Zul geliyor ağlamak,
Ecel-i nagehana....





İmgeleri şuursuz,
idealler şizofren...
Ölüm fantazi olur hülyalarında...
Yaşam, dikenli bahçe gün dönümünden sonra...
Suskun olsada dili,
Yüreği serzenişte...





Sıcacık sobasına,
Kaynayacak aşına,
Şükredecek zaman bulamadan...
Kaybettiği sevdasına...
İsyanlarda yüreği....
Ağlıyor içli içli...





Dolaşacaktı artık,
Ayrılık sokağında...
Çıksada karşısına ,
Nemruttan nemrut yüzler,
Hayasızca bakışlar...
Gözleri görmeyecek,
Kulağı duymayacak,
Sadece,
Ağlayacak zerresi sadakatle...





Ağlayan kadın...
Yüreğinin bir köşesinde...
Mabet hazırlığında...
Göz yaşı dinmiş...
Sessiz soluksuz gün ışığında...













Ecel-inegehan:ansızın gelen ecel.ani ölüm.