Akan Damla(m) Durulmasın!

Aklımın karışık olduğunu düşünüyordum,
Umutlarımın tükendiğini,
Gözyaşlarımın asla dinmeyeceğini,
Bağlanmaktan korkuyordum,
Derken! O geldi.




Adeta yağmur oldu, düştü yüzüme,
Tüm soğukluğu ve tüm ıslaklığıyla.
Ürpertti yüreğimi, sarı saçlarıyla.
Şimdi bir daha çarp suratıma,
Durmasın yağmur, durulmasın!




Gökyüzünden düşen her yağmur damlası,
Söndürsün yüreğimdeki yanan ateşi,
Söndüremeyecekse; ebabilin taşları misali,
Delsin geçsin yüreğimden beni,
Yeter ki dinsin geçmişin sancısı.




Hala seni ilk gördüğüm yerdesin Damla(m),
Düğümün çözüldüğü yerdir sana olan sevdam,
Geçmişimi unutup geleceğe baksam,
Kabul eder misin beni dilden ve candan?
Yoksa durulur musun yüreğime akmaktan?




Akan Damla(m),Ne Olur Durulma Senden Ricam...