Alın Çizgilerime Düşen Telepatik Bir Yansımanın Zahiri İzdüşümü

Yine bir sabaha yorgansız uyandı
Üzeri açık kalmış duygularım
Duvarımdaki pervasız tabloda
Hayalinle bakışlarımı
Yan yana çivilediğim;
Gözlerimden gözlerine kurduğum köprüyü
Bugünde Göremeyeceksin.



İrisinin uhrevi mavisiyle
Yapacağım yine kahvaltımı
Çayıma şeker olacak gamzelerin
Dizelerimdeki çanların
Sen çaldığını bilmeden
Göz atacaksın onlara...



Oradaki kâh kısa siyah saçlı
Kâh uzun kirpikli karakaşlı
Bir asude siluetinin
Ardına saklayacağım seni...
Kırılgan ve zayıf sözcüklerimin
Saçlarına ufak dokunuşlarını,
Onlardan sana yolladığım enerjinin
Aslında ellerim olduğunu da
Bilmeyeceksin...



Eminim seni titretecek, ürpertecek
Korkumun cesaretimden baskın olduğunu
Sezgilerine ara, ara mayalar serptiğimi
Yokluğunda bile kuşbakışı
Seni kanatladığımı
Tahkimatımın en ehemmiyetli varidatı
Olduğunu
Ve varidatsızlığının
Ağır tahribatını da
Görmeyeceksin..



Sana kendimi öyle meşgul
Ve öyle dolu göstereceğim ki
İçimdeki yalnızlık
Düşün kevgirinde
Hep üstte kalan Olacak
Yoğun duygularımı
İstesen de
Süzemeyeceksin...




Aslında yalnızım
Yalnızlığım bir kara delik
Yuttuklarının da
Hırpani bir sensizlik olduğunu
Öğrenemeyeceksin...




Nasılsın? Ya da
Günaydınlarımın
Arkasına sakladığım
Sıradan ve basit sözcüklerin
Aslında sana derin aşk seslenişleri
Asude tellalları olduğunu
Şiirlerimin bir nehir
Naçiz dizeleriminde
Yatağını taşımayan
bir sel olup sana aktığını
Hadi!
Duy artık Beni!
Kavında yüksek perdeden seslenişler
Olduğunu da...




Kelimelerimin sana dokunduğunu
Bir ihtimal sezeceksin
Ama tam emin olamayacaksın.
Olsa, olsa bu ihtimali de
Deliliğime vereceksin...



Şarkıların ?seni seviyorum'lu
Nakaratlarını bağırarak söyleyeceğim
Belki bana eşlik edeceksin
Ama yüzümde
Bu realiteye dair bir iz aradığında
Onlar orada olmayacak!
Göremeyeceksin...




Korkuyorum...Aslında
Sana olan tutkumu dar dehlizlere
Ucu görünmeyen tünellere hapsettiğimi
Sana duyduğum aşkı özlemi hasreti
Ve bunların topyekûn korkularını
Bazen kırık şiir başlıklarıma
Bazen de şuh finallere gömeceğimi
düşünmeyeceksin bile...









Seni keşke ve belki arası
Kalabalık şehir garlarından
Düşün şehirlerine yollayacağım
Hemen yanı başında olacağım aslında!
Belki bir çala göreceksin de!
Ama sorguladığında
Yolcu listesinde adım olmayacak
Anlam veremeyeceksin
Sorarsan inkâr edeceğim
Yine faili meçhul kalacağım!




Tüm bunlar neden?
Bu kadar terennüme ne gerek var?
Aslı astarı hepsi iki kelime
Söyle de kurtul diyeceksin kendine
Hatta korkaksın diyeceksin.
Kendinle yüksek sesli konuşmalarında...

Ama ben kuyuna attığım taşın
Dağılan halkalarına sismik
Bir titreşimle yollayabileceğim onları yinede...
Alın çizgilerime düşen
Telepatik bir yanılsamanın
Zahiri izdüşümü bu aslında
Tam adı
Ya! Korkusu...


Ve hiç bunlara aldırmadan
Bir gün Bana sarılmanı
Kelimelerime tırmanıp
Bana ulaşmanı
Uçurtmamın ipini tuttuğunu
Görmek isteyeceğim..



Korkuyorum...




Efsunlu bir uçurumun
En ucunda uçuracağım
Kendimi arkasına sakladığım uçurtmamı
İpini sana verdiğimi
İpimin senin elinde olduğunu
Görmeni
Bilmeni
Hatırlamanı
Sezmeni
Dokunmanı

İsteyeceğim
Ve bekleyeceğim.


O bir gün hiç gelmezse?
Tenim kokunu terine birleştirmez
Kelimelerim sana hiç değmez
Ve Sen bana hiç dokunmazsan
İşte esas korkum
Esas felaketim o zamandır!




Ya benim sessiz feryadımı duyacak!
İpimi tutan ellerin
Ya da uçurtmanın kuyruğunda
Bir uçurum dibi olacak sonum!



Bu şiir sana sadece sana!