Anafor

bu sabah, üstüme üstüme geliyor bu şehir
bu insanlar, bu toprak, bu deniz,
bahar, üstüme üstüme geliyor sanki..
dışarısı neden soğudu yine böyle?
nereden geliyor bu kurşini koku?

bir bahar aldamacası sanki
ne idüğü belirsiz gelgitler
bulanık bir iç kıpırtısı
havada bir serkeşlik var
bulutlar, güneşi kandırıyor
güneş, ağacı
çiçekler, zamansız açıyor
ardından bir fırtına
elinin tersiyle silkeliyor önce yere
sonra kaldırıp fırlatıyor tekrar tekrar..
pervasızca tüm çiçeklerini ağacın..

insan gibi..!

insan nereye koşuyor?
sözler nereye uçuyor?
devran dönüyor anladıkta..
vicdan hangi kılıkta dolaşıyor bilemedim..!

ruhlar kuş misali çırpınırken
bedenler nefsine mahkum bir esir
spontane çevriliyor filmler
herkes başrolde
herkes vezir..

fakat,

"kimse hakikatten daha hızlı koşamıyor" değil mi usta?
an'dan başka herşey yalan kalıyor,dediğin gibi

şimdi,
bütün ışıkları kapatıyorum
elimde kırık bir kalem
aklımda sen
kandilden düşen gölgem..!

görsen
bir de bulutlarla bir bağdaş kurmuşuz ki
öyle böyle değil
ben çiziyorum umudun resmini
onlar siliyor
...
..

izmir nisan 2011