Andım Olsun

onca katliamdan sonra dalgalanmıyor ruhum
artık ne gecelere ninni söylerim
ne de saçlarını tararım şafağın
öyle kahırım ki kendime
kökü sızlıyor gönül diplerimin
cesetler geçiyor gözümden
-hayata dair hiç bir yanlışı olmayan ölüler
gözüme düşmanım
hani nerede zemzem suyu taşıyacak ellerim
dar açı parmaklarım bir şafak aydınlık hani
haksızlar çemberimde dikenli oya işlerken
tanrım çok mu uzaklardasın
uyandır beni ağrımdan
uyandır hasatımın en ağır sızısından...


hani ne zaman sevinç toplayacağım akşam üstü yine vakit




onca caniden sonra
varsın olsun diyorum
varsın olsun unutur çocuk bakışlarım
yaşam ardına kadar açık gün olur Dünya'yı sarar barış
ölüm allahın emri olur harlı harsız
dedim ya
hiç kimse pisi pisine ölmez yaydan çıkmazsa ok
kapı kulu olmadıkça ardı açık yaşam
ki dem bulurum insanca
savrulmaz bekçilik ettiğim sevgi nöbetlerim
kimbilir
hızla dönerim hayata
olmaz olsun ağıtlar çakılmadan omzuma
acılarla donansam bile
derman olurum tutuşan bir anneye
rüzgar demir kanatlarını açarken
belki
yürek olurum umuda dair
her daim
okşanmamış sübyan başım gelir aklıma
kimbilir sararım bir kız çocuğunu gönlümün ahuzarı(y)la
belki toplayamam yıldızları
tanrım yağdır gökyüzünü
uzaklarda mısın
uyandır yasımdan
uyandır
andım olsun
bundan böyle keşfinde öleceğim adaletin
başımda(y)ken aklım
n'olur ruhumu dalgalandır ...