Anladım
Birgün....
Bir yola çıktım benle
Ve o yolda anladım
Yalnızım....
Ağaçların yeşili nerde?
Gökyüzü neden gri ?
Kekik neden kokmuyor
Artık şu dağlar?
Tamamdır anladım..
Kavgalar arasında
Kirli meydanlar ortasında
Lambasız sokaklarda
Çalmayan şarkılarda
Olmayan yuvalarda
Yalnızım artık
Anladım...
Birgün..
Bir yola çıktım yapayalnız..
Ve o yolda kaybolduğumu
Anladım..
Kendime yabancıydı çığlığım
Gölgemi gördüm
Bir an,bir yerde
İçinde ben olmadığımı
Anladım...
Pembe gözlüklerimi aradım
Çoktan kaybettiğimi
Anladım...
Nerde?
Hangi karede yitirdim beni?
Yoksa hiç mi olmadım
O resmin içinde
Tamamdır artık anladım..
Şarkıların acıtabildiğini
Deniz ve mehtap aşklarının
Masallarda kaldığını
Tüm aşkların artık
Griye çaldığını
Anladım...
Birgün..
Bir yola çıkmıştım benle...
Ve o yolda bensiz bırakıldığımı
Anladım...
Tamamdır nihayet anladım...
sıcacık karşılamaya ve güzel yorumlarınıza teşekkürler nazlı,teşekkürler çetin...çetin arkadaşımında dediği gibi pembe gözlüklerle baktığımız hayat;yaşanmışlıklarla,tecrübelerle(ne demiş konfiçyus:tecrübe hayatta yemiş olduğumuz kazıkların toplamıdır.)rengini griye,siyaha bırakabiliyor.ama ben yinede ısrarla pembe gözlüklerimi arıyorum.gerçi zaman zaman nereye koyduğumu unutuyorum ama yinede,herşeye rağmen,henüz renk körü olupta heryeri gri görmediğime seviniyorum:)sizlerle olmak süperrr....
Deniz ve mehtap aşklarının Masallarda kaldığını Tüm aşkların artık Griye çaldığını Anladım... çok güzel anlatmışsın füsun kardeşim diline sağlık
Pembe gözlüklerimi aradım Çoktan kaybettiğimi Anladım... Nerde? Hangi karede yitirdim beni? Yoksa hiç mi olmadım O resmin içinde Hayat bu işte tecrübelerle sabit pembeler dönüşüveriyor bir anda siyaha hiç keyfi kalmıyor ne yeşilin ne denizin...tebrikler füsun hanım güzel anlatıma...hoş geldiniz bu arada sizde aramıza...