Anl(iya)atabilseydim(n)

Anlatabilseydim icimdekilerini.
Yada sen anliyabilseydin.
Durduramadigim bir firtina var icimde.
Kalbimin parcalarini ordan oraya savuruyor.

Ah bi anlatabilseydim.
Her otobuse inmemek icin bindigimi.
Bakipta gormedigimi.
Dinleyipte duymadigimi.

Bazen dunya degilde ben donuyormusum gibi geliyor.
Ama kendi etrafimda.
Bazende oylece donup kaliyorum nefes almaktan korkuyorum.

Kendimi masmavi sulara atmak geliyor icimden.
Belki o zaman soner icimdeki yangin.
Yada kanatlarim olsaydi keske ucabilseydim.

Bazen de yok olmak.
Sadece gitmek.

Sen bir anliyabilseydin beni.
Her dususumde kalkmak icin ne kadar caba harcadigimi.
Tutundugum her dalin kirildigini.

Kendimi etrafimdaki kalabaligin aksine yapayanliz hisettigimi.
Yorgun oldugumu.
Eskiden cesaretli olan ben bu gunlerde herseyden korktugumu.

Acikcasi ben icimdeki mutsuzlugu kendime bile anlatamiyorum.
Ama keske sana anlatabilseydim.
Ve keske sen anliyabilseydin.