Arkadaş
Hüznün kalp sancılarında
Solup giderken can
Cinayettir bu işlediğin ruhuna
Yapma Arkadaş!
Bilmez miyim Ah!
Ateşi kor bir alev ile nasıl yanarsın
İster ilk, ister son olsun
Aşk acısı unutulmaz
Kanıyorsa yarası tam ciğerinin ortasından
Yandıkça yanarsın!
Sen dolaşıyorken böyle paramparça
Hecelerin saçak altlarında
Donup kalıyorum suskularında
Susuyorsun
Susuyorum
Yapma Arkadaş!
Hecelerin melodisinde hep o acı ses var
Dinlerken gecenin intikamını
Her dinleyişimde kemanından ağlayan;
Bir cinayet daha kopuyor ki Ah!
Yankısı düşüyor taa ıraksanmış mısralara kadar
Gökyüzünden yağarken sesin
Kaybolmuş kanat çırpmalarında
Sadece sen mi ıslanıyorsun?
Sanıyor musun? Bulutlar kapatabilir!
Çocuk tebessümlerini sonsuza kadar
Bir gülüş ki Ah!
Öyle bir şiddetle çarpar ki
Ve inerken şimşek hızıyla mutluluk yamacından
Hızla dolaşır damarlarında kan
Mutluluktan uçar
Ağlarsın!
Biliyorum şimdi yağıyorsun üstüne üstüne
Yağmurun kafatasından
Peki öyleyse yağ!
Sana ağlayan sözlerin
Suskun çaresizliklerin ızdıraplarında
Sırılsıklam olmuşsun bak
Peki devam et ıslanmaya!
Ah! Gecelerden sonra
Kim verdi bu ölüm emrini?
Kim verdi ha kim?
Söyleyin!
Biliyorsanız Allah aşkına
Söyleyin ki kaldıralım
Üstüne örtülmüş bu ölüm sessizliğini
Biriktirdiği bu yalnızlık uykusundan
Biliyorum sen söylemezsin ya
Mavi düşlere özlemini
Siyahla oynaşmaktan geceleri
Bilmez miyim Ah!
Oku/yorum seni
Her imdat çığlıklarında duyuyorum
Aşkı öldüren cinayet seslerini
Hayır sen katil olamazsın!
Giyemezsin üzerine
Bu intikam bakışları
Hayat sillesine bir kez daha çarpmadan düşlerin
Haydi kalk! Arkadaş
Soyun! Çıkar at üzerinden
Kendine göre biçtiğin yamalı suçları.
Bil ki hepsi bir oyun.
Asabilirsin özgürlüğünü halâ
İster bir dar ağacına
İster sonsuzluk duvarına bin bir ışıkla
Kapılar açılır Ah!
Kapılar kapanır
Sanma! Hayat kapatır insanın büsbütün üstüne;
Bil ki! Bir gün tekrar açar kucağını
Ana şefkatiyle sarar ocağında,çoğul sıcağını
Bak!Gölgen konuş benimle diyor;
Dinle onu!
Ağlıyor yanı başında çare/siz
Görmüyor musun?
Sen tarihin yapraklarında
Çözülmeni beklerken
Dilsiz!
Haydi bırak!
Bırak gebe kalsın, yeniden doğuşa müjdelerin
Gecelerden sonra
Düşünme!
Elbet büyütür/sün
Tekrar yaşama sarılırken gülüşlerin
Bir aşkı saracakken hecelerin
Saklambaç aramalarda
Hayat bir solukta bulur çıkarır oradan
Kimseler bulamasa da seni
Şaşırma!
Bak şimdi görüyor musun?
Ne yapıyorsun?
Oldu mu hiç?
Kalbine zincir vurmuş
Adımsız sokaklarında
Tasma elinde gezdiriyorsun düşlerini halâ
Yapma! Arkadaş
Şimdi uzaktan sessizce seyrederken kendini
Söyle?
Ne görüyorsun?
Gül yerine kan damlarken şakaklarından
Okyanusu gösteriyorum sana
Görmüyor musun?
Niçin halâ !
Geçmişin üzerinden süzülüyorsun?
Küllerden tekrar ateş yanmaz arkadaş
Unutma!
Taze otlar toplamalısın önce yıldızlardan
Aksi düşerken üzerine o zaman
Parıldayarak tutuşur yanarsın da;
Ah! Dersin!
Niçin bu kadar bekledim?
Yepyeni bir ateşle yanmak için;
Geçmişi bağışla!
Duyuyorum şimdi
Sesinde halâ hüzün var
Ne olursun bari ruhunu yetim bırakma
Atma umutlarını uçurumdan aşağıya
Hayatını bağışla!
Ey rüzgar! Es şimdi delice
Al götür bu ruhun acısını derinden ve sessizce
Bil ki!
Tutuşurken yüreğim bu yürek yangınına
Nakşederken inci tanelerini mısralara
İstiyorum ki sadece sen de bil
?Gül, dikenler arkasından gelir.?
Duy! Arkadaş.
26 Ağustos 2009
Sesleniş arkadaş omuzlarından yükselerek hayata dair öğütler oluşturuyor..
iki kurgulu bir şiir..Çok iyi bağdaştırılmış mısralar..anlatım kopuk değil..
kalemin çok iyi abla..
yazmaya devam arkadaş:)
Ey rüzgar! Es şimdi delice Al götür bu ruhun acısını derinden ve sessizce
çok güzel sözler bunlar
Şair ise o arkadaşlığın bir tanığı çünkü girişte arkadaşını çok iyi tanıdığını biliyoruz. Finale kadar içi doldurulan şiir bir arkadaşın nasıl yanında olunacağını ve nasıl onu destekleyeceğinin tarifini veriyor. Aşk ve hayat konusunda ondan daha çok bildiğinden değil, görebildiğinin tanımını anlatıyor ve o görüşleri arkadaşının hayatındaki yanlış ve doğru saptamalarını harmanlayarak onun bu zor dönemini atlatması için gereken soyut ve somut sıfatların öğüdünü veriyor.
Tebrikler şair'e
s.durmaz...
ilhamınız ve periniz bol olsun ... Bu şiiriniz öyle sıradan bir arkadaş değil. Şarkılar ve filmler daha çok arkadaş üzerinden gidilen sevgili ve sevgililerdir. Duygunun oradaki yeri bellidir. Çünkü onlar hep kurgulanmış hayatlardır. Arkadaş şiirinizde de yer yer bu ince ve hassas temaslar var. İşte burada yanılmamak gereken bir nokta var ki şair bunu çok iyi vermiş. Bu gerçek sevginin dizeleridir. Bakın sevgili demiyorum altını çizerek â??sevgi ve şefkatâ? diyorum. Filmlerdeki gibi o arkadaşlığın altında yatan sevgiliye duyulan hisleri iyi biliriz hatta filmin sonunu bile tahmin edebiliriz. (onlar ersin muradına biz çıkalım dama durumları) Bu şiirde ise o arkadaşa, â??sevgi ve şefkatâ? beslemesi, dediğim gibi şair o hassas çizgiyi çok güzel ve net çizmiş. ARKADAŞ kelimesi burada anlamını tam alıyor. (Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri, yâren.) tanımı parantez içinde verdiğim arkadaşlık kavramı günümüzde mutasyona uğramış bir ilişkinin çok boynuzlu yaratığı gibi artık. Dejenere olmuş ve anlamını yitirmiş sadece birlikteliklerin bir şekilde çıkar amaçlı doğrultusu olmuş.
(1)
Duyuyorum şimdi Sesinde halâ hüzün var Ne olursun bari ruhunu yetim bırakma Atma umutlarını uçurumdan aşağıya Hayatını bağışla!
Ey rüzgar! Es şimdi delice Al götür bu ruhun acısını derinden ve sessizce
tebrik ederim şairem
yüreğine sağlık
çok güzeldi