Arkanı Dönersen 3. Gün...

Hey
Uzak dağdan
Yakın denizden
Mecazı bozuk çölden geçen sarnıç

Ebabilin kanatlarına takılan göç sin/miş

Bulutları yoklayan gecenin kirpikleri
Karanlığa sıkışan bir kaç damla
Güz çiçekleri gibi avuçlarımda
-Avuttuğum-
Duygularımda yok oldu

Uçanlarla gitmiş
Ayın imisakına düşüyor
Yıldızlara küs

Bu yüz

Solan çiçeğe ağlıyor
Unutulmuşların dilinde hüzün
Terk edilen bahçeye gömülüp
Erilliği gölgelere sıyrılan
Toprak bile hiç edememiş
Bildiğin kemik

İliklerimden geçiyorsun artık

İtirazım
Bir çocuk yanımda biriken
Kısa pantolonumun cebinde kalan düşlerim
Ateşi söndürülmüş gençliğin
Miniskül bir minyatür lekesi var gömleğimde

Dokunduğum her şey sendin
Dönmeni isteyen kim

Akıntıya kapılmış su gibi yıkıp geçtin
Yatağından taştı o nehir gibi sevgin

Hangi denize döküldüysen
Hangi dağdan düştüysen
Hangi çölde kuruduysan

Bil ki artık sadece acıttığın şiirimsin

Tutuk sızılı ve yarım gülüşlerimden
Hafızamda perdahlanman güç
Sayıklamalarımda alnımı yoklayan
Soğuk terin yastığımda

Kalmadı artık
Kalmadı
Kurudu izin