Arya

Lirik bir operaydı sanırım
Usulca yokluğunuzdu duyulan


Yeniden sahnedeydi gece
Parmaklarından ölüm
Çiçeklere sürüldü
Tuvale düştü kırmızı gül
Rengi kırıldı
Odanın dekorları oluyorduk biz
Yerle temassız
Ay ışığında buharlaşırken
Hep birlikte ağlamaklı


Sevdiğiniz biri oldu mu bayım
Sesinizin tonu muydu sevgi
Ya da bakışlarınız mı sevgiliydi
Kılıçtan geçirdiniz mi Çin Seddi'ni

Hayata bölünen her hücremiz
Yaşamaktı
Başak eken parmaklara
Kan toplatır
Umudu
Bıçakla keser
Şarap rengi düşleri
Güneşlere mumyalatırdı

Bu yüzden
Beni suya saklayın
Gözyaşlarım soyuttur
Yosun tutan saçlarım
Aya savrulur
Aylar uzatır

Alın yazısı okumayı bilseydik keşke
Yalnızlığın siyahında
Dünyanın ayaklarına böyle dolaşmazdık


Şimdi susun bayım
Siz sevdaya yakalanmışsınız


Yüzünüzü silin yüzünüzden
Bir daha yıldızlara düşürmeyin
Kor demir gülümseyin
Eğip bükün kaşlarınızı
Ama gözlerinizi
Sevgili bakışlarda bırakın

İçimiz çiçek dolu
Toprak kokulu
Kilometreler şehirler boyu
Zümrüt kanatlarımızla
Göç edelim dünyadan

Ya da bedenimizden kopsun ruhlarımız
Evrenleri dolaşalım

Buzullara saklansın tenimiz

Yine de bulunan ilk ateşte
Mesela ejderhanın nefesinde

Büyürdü sevmek

Hadi
Boşluğa bırakılmış seslerimize sarılın

Söylediği aşk kutuplarda eriyor
Elverişsiz sona eriyor bu arya!

Dinlediniz mi ellerimi bayım