Asılsız Bir İhbarım Kendime

(Vakit varken vur derim
ben ölmeliyim sevgilim)





Üstüne alınma
Gereğinden fazla güzelsin
O kadar güzelsin ki o kadar suçlu
Gözlerimi hatırlıyorum bir aynada
Gülüyorum çok parçalı Ekim
Bir sözün arkasında duran başka bir sözün
Bir çiçeğin ansızın
Yağmur öncesi yerçekimli
İkimizden biri bize gerekli mi
Düşüyorum bu yüzden
Sen yokken yanım da nedense
Bir ağacın toprağı özlemesi gibi




Anlamsız seninle uzaklık
Oysa bilirsin her kapı
İçerden açılır hatırla
En uzun alnın da gecenin
Cinayete meyilli bir düşde
Çok oldu ihlal etmiyeli aşkı




Bir şiir böyle başladı
Derken bir giyotin
Başımdan gövdeme kızıl
Eskimesin diye bir masal
Yürür giderim yüzün boyunca
Ellerim kelebek ölüsü
Güneş tozu kanayan
Ki ben
Ansızın unutulmuş bir şey




Geceyle aramızda beynimin aktığı Ay
Cismim dokunsan dağılacak
Suya bak
İnsan süsü bir hayal



Yüzünü boşalt şimdi
Soğuyan bir boşluğa
Üşürken eksenim de
Ergiyen varlığım unutma




Sana bozuyorum bir şiiri
Eşikte dururken güz
Yağmur yağıyor
Kendi sesimle konuşmayı öğreniyorum
Sustum çünkü ellerim üşüyor
Bagırdım duymadım
Sesime kurşun döktürdüm /
Eyvallah...