Aşk Can Çekişiyor
Bir çift koldüğmesi kadar yalnızız .
Ve falaka sancısı her adımımız
Uzaklaştıkça birbirimizden
Mecazi ölümler tabutuna uzanıyoruz...
Hiç gitmediğimiz kadar uzak mutlulukların
Henüz yola düşmemiş yolcuları ,
Tohumu toprağa inmemiş
Menekşe kokusuyuz , açmadan soluyoruz.
Kasırga uğramamışken ince dala
Kökümüzden yıkılıyoruz .
Sonsuzluğa ayarlı pusula elde
Yok oluşa koşuyoruz , kayboluyoruz .
İnceden kırağı çalmış ki kalbimizi
Acıdan ölme vakitlerinde
İnce ince sızlıyoruz .
Tuz basılı yaralarımızı görmezden geliyoruz .
İrem bahçelerinde solup
Cehennemde yalın ayak geziyoruz
Aşk can çekişiyor , biz ölüyoruz.
Asıl trajik yanı ; farkına bile varmıyoruz ...
sayın Zeynep Süberk ben finale bakıp duruyorum...aşk can çekişiyor,biz ölüyoruz..ayrıca,imgeler harikaa..bu şiiri ve şiirlerinizi okuma fırsatı bulduğum için şanslı sayıyorum kendimi...tebrik az bu şiire...selam ediyorum sevgiyleee...😙
anlıyor olmak yeterince canını yakıyor kalbin... hangisinden vazgeçelim ki...
tebriklerim şairin anlattığı her şeye...
muazzam bir paylaşım daha zeynep hanımdan..
tebrikler sadece.. dönerim umuduyla 👍👍👍
Aşk can çekişiyor , biz ölüyoruz. Asil trajik yani , farkina bile varmiyoruz ...
Ask can cekissin ama biz ölmesek olmazmi ben ölmek istemiyorum da siirinizi zevkle 😙😙😙 kelimeleri de yazdiktan sonra okudum insallah yanlis yazmamisimdir yine🙂🙂🙂
yüreğine sağlık bitanem
👍👍👍