Aşk Nefes Almaktan Arta Kalandır

ve şimdi senin adına sevgilim
suretimde gezdirdiğin o gülü
.................şah damarından kestim...
ne seyrek görünüyorum
kanlar arasında....
değil mi ?



gözlerinin vaadettiği huzur yok !
alnımda pankart gibi adın
aynaya ezberden bakmamın anlamı yok !
sırf tetiği sen çek diye
tertemiz ellerimi sana uzatıyorum
.......sana teslimim..........
taze gül yaprakları dökülüyor dilinden
kurşun yerine
......pespembe tenim............
herkes bilir
"aşk nefes almaktan arta kalandır"
......kalanla yetiniyorum.....
.........tembihliyim.....





bağışla!
denizin geceye aşık olduğu kadar
aşığım yıldızlara
ve farkında değil yakamoz
sabahlara dek ağladığıma...
yanımda olsaydın
uzanırdım gölgenin yanına
anlamak için her şeyi
birbirine benzer rüyalar görürdüm kollarında
gördüğüm her şeyi
aşk sanarak
nasıl hayaller yaratırdım yarına...
........nasıl ?.........



oysa,
gözlerden uzak bir temmuz akşamında
yalnızlığı küstürmüştük yatağımızda
uykuların sonlarında hep aşk kıyısı...
yastığımızda düş tozları...


son akşamımızda
yağan yağmur gelir hep aklıma...
hani sırılsıklam düştün ya yanıma..
dudaklarında tütün kokusu
ne kadar kutsaldın sevdama...
ne kadar ?




şimdi nerede bir gül koksa
ya da
bir şiir okunsa irkilirim...
sorsalar halimi
nasılsın diye ?
yağmurdan kalbi tutuşmuş leyla gibiyim..
..................leyla gibiyim.....







şiirlerimin yürek sesi Birsu Canyol'a teşekkürler...