Aşk Var Dercesine

Tren istasyonları kadar yalnızım,
Kalabalık yüreğimin ortasında,
Bir balık kadar şükürsüzüm,
Çaresiz akvaryumda,
Ucu kırılmış kalemler gibi,
Duruyorum bir kenarda,
El değmemiş düşlerimle...

Sana olan sevdamı anlatamaz,
Okyanuslar mürekkebe dönüşse,
Hani gördüğün şu mavi gökyüzü,
Seni taşıyamaz yazılsan bedeninde,
Kuşların dilinde bir göç türküsü,
Sana geliyorlar yine...

Sorma tadım tuzum yok,
Bu sıralar daha bir asabileştim.
Yokluğundan olsa gerek sevgilim.
Düşleri çocuklara bıraktım,
Oyunları büyüklere verdim.
Bense yine seni arıyorum,
Kış günü boş sokaklarda,
İki damla yaş duruyor gözlerimde,
Tutuyorum kendimi, korkuyorum.
Gözlerimden düşersin diye.

Ah bu hüzünbaz bakışlar,
Nasıl yaralıyor yüreğimi,
Sanki son demindeyim hayatın,
Kapılar açılıyor, kapılar kapanıyor,
Dizlerim tutmuyor, kalmamış mecalim,
Ağrılarımda arttı bu sıra,
Dizlerimde durur,
Sıcaklığın sinmiş battaniyem,
Bekliyorum gözlerim yollarda,
Ömür tükeniyor bir tanem,
Su gibi zaman geçtikçe...

Artık annem de yok,
Seni soracak, babam da,
Kalakaldım bir başıma buralarda,
Sana gelsem varmaz yollar,
Seni yazsam hecelerle,
Şiirler bile seni anlatamaz.
Kalbimin solunda bir acı,
Yanar durursun gülüm,
Unutamam seni asla,
Yüzümü yere sen düşürdün.
Beni öldürürcesine...

Neden bilmem bu inadım,
Sevmek bu ise sevdim.
Ben aşka bir kere inandım.
Acıları hiç bilmezdim,
İhaneti sende tattım,
Aşkın ızdırabını senden öğrendim.
Şimdi şükürler dilimde,
Akşam sabah seni anıyorum.
Dualarıma karıştın benliğinle,
Sevdim işte hala seviyorum.
Aşk var dercesine...




Not: Aşk hep vardı sen göremedin sevgilim / Duyamadın sana söylediğim o kutsal iki kelimeyi / Aşk vardı bir tanem / Ellerimizin arasında duyordu, gözlerimizdeydi / Aşk var ruhum, hala dünkü gibi...