Aşka Nazır

İsmine bir yemin verdim ilmek attım çeliğe özüne düğümlendim
İçinden geçtim martıların ağlayan su maviliğinde
Geceleri ay ışığında gökyüzü yaktım saçlarında
Omuzlarımda kuşlarla uyudum yorgun ürkek tedirgin
Senden sonra kapattım penceremi sanrıya
Senden önce açtım ruhumu tanrıya ve sana vecd"im
Senle ıslah ettim ölümü sensiz biterken gün
Anla işte sendin anatomisi bir ömrün

İsmine bir ağaç diktim düşlerimin ormanında
Kirpiklerinde bir kitap bir kibrit bir bir gece
Su içirdim karıncalara cehennem burçlarında
Ateşten güller büyüttüm kızıl akşamlarda gün devrilirken
Yokluğun gayrimeşru' bu yüzden yüzünün küllenen nüvesini öptüm

İsmine bir kurban verdim kendimi verdim sana erdim
Derviştim döne döne çekimine göğe çıkan labirenttim
Aşk bildim seni bildim baktığım her zerrede seni gördüm ben sendim
Suda donan gözlerimdin çözülen her dokunuşta içime akan nehirdin

İsmini bir şiire verdim
Tanımsız ağrılarım vururken tan vakti
Ürpertilerle uyandım ruhundaki yansımalara
Okundum Yusuf suresinde düşlerine yedi yıl kıtlık
Yedi yıl hasrettim yedi yıl artı bin yıl Züleyha
Zamanın kırılan sarkacında asılı kalan araftım
Bir gamzelik gülüşüne bağladım cenneti
Ben senin alın yazına şerh
Kutsal bir vahi gibi meäline zerktim


CC_