Aşkımıza Ağlıyorum!

Hiç düşünmemiştim
Seni sevebileceğimi
Sana gönül verebileceğimi
Aklımdan bile geçirmezdim
Sevda bahçesinden
Sana güller dereceğimi
Seni görünce tutulur dilim
Adeta tutsak ettin
Kendine beni
Zincirlere vurup
Bağladın kalbine kalbimi

Zannetme ki sevdiğim
Suçluyum da çekiyorum
Ben aşkının mahkûmuyum

Kalbimi çaldın
Gönlümü çeldin
Oysa hep dost kalırız
Sanmıştım seninle
Adeta büyüledin beni
O güzel gözlerinle
O cilveli sözlerinle
Beklemediğim bir anda
Tutuldum sana
Kapıldım senin
O güzel kokuna
Koklayamazdım ki gülüm
Başka gül senden sonra
Başımı döndüren
O eşsiz kokundan sonra

Zannetme ki sevdiğim
Çok içtim de sarhoşum
Ben aşkının sarhoşuyum

Gerçi senin suçun yok
Bütün suç bende
Bu mecnun ruhlu Ahmet'te
Hiç düşünmedi bile
Nereye kadar gider
Bu aşkın sonu diye
Belki de gururunla oynamıştır
Yüzüne gülüp
Sana ümit verince
Yürümeyeceğini bile bile
Şimdi acıtıyor içimi
Alışamadım ki sensizliğe
Senli hatıralar
Düşünce benliğime
Hüzün dolar yüreğime
Yaşlarsa gözlerime

Zannetme ki sevdiğim
Kendim için ağlıyorum
Ben aşkımıza ağlıyorum!

1996