Aşkın An/kara Hali...

bu şehirde aşk
kamusal alanlarda bürokratik sızılarla yoğrulur
bir deli hüzün bağdaş kurup oturur
dudaklarının acıya küskün kıvrımına
önün, arkan, sağın, solun mâşuk,
saklanmayan mecnûn olur






bu şehirde aşk
resmî mekânlarda
gayrı resmî bir sevi manifestosuyla boğulur
uluorta
ve
sehven yazılmıştır kara bir yazı alnına
yazgının adı küle kesik bir hâr
yazganın Kahhâr olur






bu şehirde aşk
polat mızraklarla avlanmış kısrakların
gözbebeğindeki aktif yanardağda durulur
iffetine halel gelmemiş yangınlara dalar düşlerin
neden sonra
tüm kutsal kitapları reddeder infâz hükümlüsü yüreğin
taba yorgunu sahrada
arp vurgunu bir bedeviyken gülüşler
haram sevdâlara dîl uzatmak helâl olur









bu şehirde aşk,
birkaç haylaz imge oynaşması
bir tutam melodi
ve çokça
murt kokulu bir sanatla ovulur
paraf düşülmüştür hüzün yüreğinin kıyısına
yine de bir güvercin havalansa semâdan sînene doğru
sol gözünde delişmen bir seğirme olur







bu şehirde aşk
meşru bakışların tınısında
memnu ve ütopik sevişmeler doğurur
satır arası arzularda paragraf başı ünlemdir mazoşist korkularımız
leyl düşünce dem'e
akreple yelkovan kavuştuğu an
ellerimin terli ayasından bin büklüm zifîr saçlarına
ığrıplardan azad bir tehcîr-i sevdâ olur








yani bu şehirde aşk
memur resmiyetinden
ve sivil kramplar lügâtinden sorulur




bir adam
bir kadının berrak aşkına soyunur
kadın adamın kurşun nazârıyla sol yanından vurulur...




ve ne vakit
memnû/niyetle
bir adama aşık olsa bir kadın
cennetten bin fahişe kovulur



(A-Y)