Aşkın Özlemine Sofra Kur

çekip vur yalnızlığı
son kalan merminle
son deminde hayatı
yok et ellerinle ızdırabımı
dinlemekten bitaptır gece
ahımı intizarımı
değ usul usul gönlüme
değdikçe nemlensin göz çanağım
son olsun intizarı içimdeki çocuğun
akları kar kapattı görmesen ki ne çıkar
tanığıydı kapıdan çıkarken son bahar
çoktan unutmuşum
kimlerle boğuşmuş
kimlerle boğulmuşum
gamında oyalanırken dünyanın
korkusunda ukbânın
rüyaydı bitti çattı kaşlarını önümde zaman
zaman o büyülü an hadi uyan
kuş misali titriyorum eyvah
kesiliyor nefesim sesim
kanatlansın yüreğim birazdan
yılların özlem ve açlığına sofra kur
başında sade sen ve ben hadi gel otur