Avaz Avaz Susarsın Karanlığa

Bir cezir eksildi
İkindi vakti serpilen mısralardan
Bin isyan müptela şimdi kalbimin dudağına
Düşlerin Islanmış sinesine
Güvercinler alın sürdü
Ve...Mavi karanlığa düştü...

__________________________________________






Veda soluklarının ciğer yakan keskinliğiyle nefeslenirken
Bir yudum nükte düğümünün yutağı zorladığını bilmez insan
Yürek köşelerinde nabza şerbet dağıtıyorken saki yalnızlık
Taramak istersin geçmişin saçlarını
Ölü yıkıntılarında...









Falezlerinde aşınan isyan çığlıklarının
Sisli şehrin gürültüsüyle karıştığını duymazsın
Sadakatin yerle bir durağında
Şaşkınlığın müstesna gözyaşındır
K/anarak gizemli hesaplara damlayan
Avaz avaz susarsın...








Demir kapı soğukluğunda yüreğin yanılgısı
Tavında yargıların en bağnazını sırtlanır ah'ların
Duvarlara kazınan karanlığın hoyrat çığlıklarının
Sabrı, isyanla kınadığını
Anlayamazsın...








Anladığın kadarsın hayatı
Varlık güneşe selam verse de
Ateş selden öte yürek ininde
Tekâmülündeki kemale ermez hoyrat ağrı
Ebabil dudağından ziyade
Dağ devrilir üstüne...
Hafiye yükleminin çevirisinde
Kök salarsın dikenince...







Dirayetsiz gün ışığına mahkûm
Bir katre ümit
Maval okuyan türkülerin hışmında
Diyar diyar dolanır dar vakitlerin hezeyan ezgileri
İhanet sıcaklığında çiçeklenince esrik gülüş
Akitsiz merdivenleri dayar alnına isyan karası
Öznesine hapsedip muhtemel göçlerini
Gün öğretilerinde hazana beste sunar ağlayan yeminlerin...





Çekilmez uykusuzluğun
Tembel bir şarkıda boylanırken
İmkânsızlığı eğirir halkalı hürriyetin
Mahkûmiyetin zal olur lal bakan figanına..




Sevilerin dudağında hıçkırıp intizarla
Zamanın Yelda dilimine saklanır suretin
Yüreğin susar gecenin ağrılı ikramına
Katrana bulayıp kırık nefeslerini
Y/anarsın sencile ıstırapla...





Yılmayan hazandır tende sönmeyen
Koynuna uzanan yalnızlığın körledikçe
Esrik olur her rüya
Ve hala,
Bir demet gül yaprağına fısıldıyorsan bitimsiz korkuları
Masum değilsin aynada
Masum değilsin
Yaş otuzu aşınca...






Not: Değer/li/siniz...