Avuçlarımda Yetim Kalırken Dualar

ben sana nasıl anlatsam kendimi
yıkık dökük virane umutlar taşıyorum
bir bilsen bütün mevsimleri hazan ömrümün
yaprak dökecek kalmadıki bir yanım
savruldum işte vakitsiz ve zamansız

şimdi nasıl üşüyor yarınlarım
zemheri geceler gibi hayaller var gözlerimde
avuçlarımda yetim dualar
kimsesiz yakarışlarım ve ben

bu şehir anlamaz beni biliyorum
dili lal sokaklar geziyorum öylece beyhude
nasıl söylesem sana taş kesmiş yürekleri
her yanım akın akın insanlar ve ben yalnızım

anlamak zormuydu bukadar hayatı
bu kadar mıydı karadan bahtım
bilmemki yazgımı kimler yazmış
şikayetim kime olsun bilmemki

kaç kere dinledim kendimi sualsiz
içime dokunmadan öyle akıp gitsin diye
kurak umutlarıma bir damla olsa bile
nafile her yanım sarı sahralar gibi ufuksuz

bu benim masalımdı sana anlattığım
ne ilki mutlu biten nede sonu
hayat işte yükü ağır olur
taşımaya kalmaz mecalin yıkılırsın zamansız