Ay Zamana Küser

günlerin cebinde buruk yalnızlık
yarınlar firari dünler somurtkan
akşamın hüznüdür tütmeyen baca
kör gözlü gecenin koynunda
zindan
yüzü çizik çizik solgun taraba
viran sabahlara uykusuz bakar
sararan resimde vefa gülüşü
cefadan usanan cam
kızıl kanar

orta direk inler akar gam teri
çürüksü hartama yelden çatırdar
yorgun bakar kara taflan gözleri
sol yana kaykılıp ağlarken
duvar
taşlar haykırışa ezelden sağır
yosun saçlarında sevda nağmesi
yüklenmiş yükünü ağır mı ağır
içilir sofada poyrazın sesi

susayan çatının saygın konuğu
savruk uçuşuyla mahcup yağan
kar
nem düşer aynaya buzlanır umut
ay zamana küser
yürek de
efkâr...



08 Şubat 2006 Arageriş/Tirebolu