Aydınlık Özlemi

Ağlamak,
Göz yaşı dökmek değildir öğretmenim.
Ben,
Gözyaşlarımı,
Yüreğime akıtırım hep.
Kirpiklerim ıslak değilse,
Sizden utandığım içindir.
Kendimden utandığım içindir,
Çocukça naz yapamıyorsam.

Elimdeki tebeşirden başka
Ak görmedim öğretmenim.
Anamdan emdiğim süte bile
Aklım ermiyor çünkü.

Benim doğduğum köyde,
Duvarlar kara çamurla sıvanmıştı.
Alıştığımız karayel eserdi ikide bir.
Bembeyaz karların yağdığı mevsim bile
Kara kıştı.
En iyi dostumuz kara topraktı öğretmenim.
Ayrılmaz bir parçamızdı karasapan.
Ama
Dostlarla da aramız açıldı bir bir.

Sizden ışık almaya geldim.
Bize yol gösterin.
Umutlu kılın bizi yarınlar için.
Bir ses katın,bunca susuşumuza.
Öyle bir gün gelsin ki öğretmenim,
Gözlerimiz kamaşarak bakalım ulusumuza !...