Aynalar

Aynalar yansıtırken ay şavkını güneşi kıskandırır
Işığını güneşten aldığı halde
Hadi beni kıskandır
Gözlerin yaksın
Dudakların balı özümsesin


Sakın avuç uçlarımı kıskandırma onlar prangalı
Çözülürse suça meyyal
Durmaz
Bülbül Figân etsin dillenemez lâl korkma
Arzuların seni yıkasın
Derman olsun dizlerinde


Şiir gibi ak nehirlerin oyuklarında coşsun
Akarken bile destansı bakışların
Ünlensin
Kalma yüreksizlerin
İmgeli dehlizlerinde


Cüretkâr bakışların nakışı sinelerden süzsün
Işığa aldırma
Sarartıyor benzi arzum mahküm
Belleklerinde kazınsın
Okunsun simgelerinde


Kara borsa sevilerin tedavülden kaldır
Sevginin özüne taşınsın
Ak deryalara
Onlar aşka yol yazıyorum buraya
Sevgini bendeki benlerinle süsle bilirim
Asilsin


Konuşurken kaşını oynatma
Onlar senli ele veriyor sır
Şiire yazmayacaktım seni
duygularıma gem vuramadım
Gördüm içimde meşale yakan
Fondaki özümsün


Bugün aynaya bakmayacaktım ay'ı kıskandım
Tebessümlü gülüşler isyana sevk etti
İçim kıpırtılarla deprendi
Sordu sen solumu sızlatan
Yara izim nerdesin.



2009-12-18