Ayrılık Vakti

Gözlerine baktım
Görmüyor artık beni.
Ellerini tuttum
Sıkmıyor ellerimi
Ve şimdi, ayrılık vakti.

Sebepsiz, uzak, soğuk, yabani...
Dudakların öpmeye mecbur sanki.
Anlatmaya korkuyordun belki,
Nedeni yok ama, geldi ayrılık vakti.

Duyamıyorum hislerini,
Ağlıyorum geceleri.
Sensizliğe alıştırıyorum kendimi
Ve olması gereken bu; ayrılık vakti

Yollarımız ayrılmalı
Kalplerimizin küskün zamanı
Sen gittin, ben yaralı
Gelmek zorundaydı ayrılık vakti.

Yaşadık, ağladık, güldük...
Ve zaman yıprattı bizi; anlamadık.
Artık hayata karışmalıydık
Ne olursa olsun geldi ayrılık vakti.

Sana son ?Sevgilim? deyişim,
Gözlerini son görüşüm,
Sesini son duyuşum.
Böyle olmamalıydı ve şimdi ayrılık vakti.


?balaban Kent Şairleri?