Ayva Çürüğü Zamanlar

O akşam ......
Gün gidiminin tozu vardı bakışlarımda
Zamanlarınsa en cehennemî saatleri

Oynaş ışıkları öldürme yeminim yanıbaşımda
Karanlığa tutkum avuçlarımda
Düş bozumu çelmelerse yarınlara uykuda

Yavaşça kayboluyordu mazimden kor sahneler
Çaresiz izliyordum paslanmış finalleri
Ellerimde benden kaçıp giden yılların ezgisi

Gözyaşımdan binlerce gökkuşağı düşüyordu
Usuldan bir nağme tutturarak
Ve anılarım yağıyordu tutamadığım damlalarda

Yarım yamalak rüyalarıma ,
Ayva çürüğü zamanlar doğuyordu
Kurumuş dualarıma ise , sessizce gül yaprakları

Konuk vurgunlarıma pişmanlığımı ikram ediyordum
Dargın hayallerime sitemlerimi ...
O akşam aralıyordum yine , tüm perdelerimi

Sarımsı bir rüzgâr dolaşıyordu penceremde
Gidesim geliyordu ... bakıra çalmışlığımla
Ve düşesim vardı eskimiş yollara , uzun uzadıya

Oysa yalnızlığım meltemleri çalıp kaçıyordu nefessiz
Seyyah öfkelerimse poyrazları saçıyordu yamaçlarıma
Ve kayıp gidiyordu yıllar üzerimden arsız

O akşam , keşkelerimden kaçıyordum diyar diyar
Korkularımdan saklanıyordum , suçsuzluğuma
Ve gece çöküyordu iyiden , o mahur yokuşlara

Sabahlar uzaktı , yarınlar donuk , ben savruk
Öykü yamalıyordu yüreğim puslu akşamlarıma
Ve ... beni ...... asıyordum sonsuzluğa ...

Yarınlarımın ayva baharlarına !