Baba

Çiçeklensin istedim dallarım
Çekip kırdılar, basıp üzerine çiğnediler,
Bilmem ki... sahipsiz mi gördüler baba.

Güneş sıcak, köklerimi kurutmakta
Büyüdüğümü göremezsin, susuz kaldım baba.

Sen hiç korkma demiştin ya içsel dünyamda
Gölgem olup da geldin mi hiç yamacıma
Kol kanat gerdin mi bana uzanan ellere.

Adımı çağır durma baba...
Zoraki gülücükler yüzümde,
Konuştukça dolar gözlerime biriken gerçekler.

Resmine bakmamın heyacanı
Daha bir yıkıcı geliyor şimdi...
Yüzümde, yüreğimde bana hiç dokunmadın baba.

İçimdeki volkanı dışarı atsam yeter
Dağları versen artık istemem baba.
İstemem.

Damla damla...
Adım adım...
Yok oluyorum...
Baba...

Bakınıyorum etraflıca
Çimenlere inat yemyeşil açan gözlerini bulamıyorum...

Bittim ben...
Baba/m...

Not: (Varlığındaki yokluğunda özlediğim baba'ma...)