Babam

babam bir hamaldı
dünyanın yükü üzerindeydi
ben, kardeşlerim, anam

kırlaşan saçları
aramızdan ağır ağır alıp, götürürken
hep gülümsedi bize

yaşamadı kendi hiç
kustu kursağımıza
heybesinden

kaldı kendi
bir iğne, bir iplik

ve biz
uçmayı öğrendik...