Babam Bile Unuttu Anne Seni

Annem,

İsterdim bu kelimeyi
Binlerce kez söylemek,..
Her zaman bana acı verirdi,
Herkes anne diye haykırırken,
Anne diyememek...
Biliyorum o da böyle olsun istemezdi,
Ama oldu annemi herkes unuttu babam bile,
Ama ben, ben unutamadım
Anne anne diye haykırıyorum,
Anne seni çok seviyorum,
Çoook özlüyorum...

Annem,
Gittiğin yer çok mu güzel,
Orada mutlu musun?
Yemek yiyor musun?
Çok merak ediyorum;
Oradan daha niye gelmiyorsun?
Yoksa beni özlemiyor musun?
Ama ben seni çok özlüyorum.
Her gece ağlıyorum duymuyor musun?

Annem;
Biliyor musun sen yokken,
Yemek, ütü yapmayı,
Ocakta yemek unutmamayı,
Kahvaltı hazırlamayı öğrendim.
Ama bir gün babam yanında bir kadınla,
Eve geldi elinde bir bavulla,
Sonra bana dönüp soğukça,
Yeni annen, öp elini dediği anda,
Başıma yıkıldı dünya,
Anladım sen dönmeyecektin,
Beni bir daha sevmeyecektin,
Neden annem neden,
Yanımdan gittin,
Bu kadar erken...?

Annem;
Anladım sen yoksun ama,
Bi düşün bi kızın var burada,
Her gece seni düşünen,
Senin için ağlayan,
Her yerde seni arayan,
Seni özleyen kızın,
Unutma annem unutma...
Bir kız senin canından senin kanından...