Bak Senin de Belinde Kemerin Yok İpliklerle Bağlamışsın
Duvar dibine oturmuş,
Bir çocuk elleriyle yüzünü kapamış,
hıçkıra hıçkıra ağlıyor...
Sormaya çekiniyorum.
...../
Cesaret...!
Neden ağlarsın be çocuk de bana..!
Ses yok..!
Saçlar per perişan,ağlamaktan gözler şiş,
elleri, yüzleri kir pas içerisinde...
Önünde meyve sandığından yapılma,
Boya sandığı, sandığın yanındaki tenekede,
Birkaç mendil...
Gazete kağıdının üzerine koyduğu naylon sarımtırak,
renkli terlikleri önüme koyarken,
çakmak çakmak gözleri ile beni süzüyor...
Derdini anlamaya ,sormaya ne hacet....
He fırça sallayışta, ayakkabının üzerine,
bir eğilip, bir bakıyor, gazete manşetlerine...
Çaktırmadan bende bakıyorum,
Siyah puntolarla yazılan haberlere...
Üzerinde, transparan kıyafetler saçlar havalı,
elinde içki kadehi ile bir bayan,
şuh bir eda ile,
Avrupa'dan yeni dönmüş..!
Bundan sonra ki hedefi,
kermesler ve fakir çocuklar yararına yapılan,
organizasyonlara katılmakmış...
Hey Çocuk...!
Sen bakma bu asparagas haberlere..
Esas sen şu habere bak...
Cumhur arka koltukta oturmuş,
Emniyet kemerinin faydalarını anlatıyor...!
unutmadan şu;
Küçük puntolarla yazılan O sürülen öğretmen haberine de,
sen aldırma....!
......./
Ha..! Sahi bu arada;
Seni unuttum sanma be çocuk...!
Bak seninde belinde kemerin yok ipliklerle bağlamışsın...!
Al bu benim yıllardır kullandığım,
has deri kemerim....
Seninde beline olur,
beline olmaz ise...!
Ateşte demiri kızdır,
sende benim gibi kemeri del,
buraya öyle gel....
Hem ağlama yeter artık...!
Bak şu güzel asparagas haberlere de karnın doysun...!
Eve varınca anan var ise !
asvaplarını bi güzel soysun....
Beslenme çantana..!
bir elma, bir çikita muz,
O siyah çikolatalardan varya bilirsin ! ondan birer tane koysun...!
O okuduğun haber var ya ona da inanma!
O Öğretmen !
O Öğretmen varya;
Yani senin anlıyacağın çocuk..!
O fedakar,O cefakar Anadolu Öğretmeni,
Adam yetiştirmiş ama insan yetiştirememiş...!
O Yüzden sürülmüş......
....../
Hadi sende ağlama artık,
yarın gel ben sana,
bir çanta, bir defter,
kokulu silgi ve ucunda ayıcıklar olan kalem alayım...
Nasıl ise eğitim zorunlu !
Unutmadan !
sana alacağım ayakkabıların ucu burunlu....
.../
Sevgili öğretmenim aldığın pabuçlar eskidi ama yürek sızım eskimedi..
Nerde ? nasıl bir hayat sürmektesin bilmem ama her zaman içimdesin...
Günün kutlu olsun şimdiden.sevgilerimle.
2010
Hiç olmazsa çocuklar çekmese,
ona sordular mı ki dünyaya gelmek istiyor musun diye...
Yani hiç olmazsa onların geleceği için bişeyler yapılsa..
Bir değil,iki değil,onlarca binlerce çocuk okulda olmalıyken sokaklarda..
Yaşamdan bir örnekti,
Anne-babaya düşen sorumluluk öğremenlerede düşüyor,eğitim ve öğretim,öğretimin yanında eğitim unutuluyor gibi..
Kutlarım İlyas Bey..
Hadi sende ağlama artık, yarın gel ben sana, bir çanta, bir defter, kokulu silgi ve ucunda ayıcıklar olan kalem alayım... Nasıl ise eğitim zorunlu ! Unutmadan ! sana alacağım ayakkabıların ucu burunlu
güzel bir anlatım yüreğine sağlık
👍👍👍 tebrikler sevgili ilyas bey harikaydı efendım kalemin daim ilhamın bol olsun sevgilerimle
ne de güzel anlatırsın sevgili dost...insan okumaya kıyamıyor bitecek diye... ama bitsinki bir başkasının tadına bakalım o leziz şiirlerinin
yüreğin sağlam kalsın her zaman
O belinde kemeri olmayıp alınterini bu ülke topraklarına akıtanlar işte bu ülkenin gerçek sahipleri...👍
Şiirin konusu insansa her zaman varım o şiirlere...👍
Ellerine sağlık dostum...👍