Bak! Yine Ağladım

Anne!
Bak! Yine ağladım.
Ben ağlamayı çok sevdim.

Ağlamak,
Ağlayabilmek,
Aslında büyük bir nimet.

Bazen sevinçten,
BAzen kederden,
Bazen sebepsizken,
/Ağladım/

Kanadı kırılmış bir kuşa,
Dalı kırılmış bir ağaca,
Ya da;
Tomurcuğu solmuş bir goncaya,
/Ağladım/

Sevdim,
/Ağladım/
Sevildim
/Ağladım/
Sevilmedim
/Ağladım/

Ayrılığa,
/Ağladım/
Vuslata,
/Ağladım/


Kimi zaman geçmişime,
Kimi zaman geleceğime,
/Ağladım/

Dertli bir türkü söyledim,
Sıradan bir film izledim,
Duygulu bir şiir dinledim,
/Ağladım/

Yarin kucağında,
Dostun omzunda,
Soğuk betonlarda,
/Ağladım/

Bazen Vatan'ıma,
Bazen vatansız yatanlara,
Çoluğa çocuğa,
Anaya babaya,
/Ağladım/

İş bulamayanlara,
İşinden olanlara,
Aç kalanlara,
Tıka basa doyanlara,
/Ağladım/

Ülkem için canından olanlara,
Ülkemi şerefsizce satanlara,
Feleğin çarkına,
Çarkın haksızlığına,
/Ağladım/

Anne!
Sakın üzülme ağladığıma!
Mutsuzum sanma.
Bu cennet vatanda
Yeşeren umutlara
/Ağladım/
Velhasıl,ben ağlamayı büyük bir erdem saydım...