Barışa Açlık

sen durgun sularında tadını tuza katmadan
barışçıl akıyorsun umurunda değil onlar
onlar ki cırtlak sesli ne hazin
kalbi kafasında atmayanlar
med zamanların da
kabuk bağlamış yaralarına bir uzansalar
seni kanatmakla kalmayacaklar
biliyorsun
yalnız çocukların bayıldığı tadına değil
baktım da zehir zemberek
ilk fırsatta boynuna ipi dolayacaklar
dalgın dalgın bakacak yıldızlar
buruk tabii yardımdan uzak
onlar mantar hafifliği
ama merhamet yoksunu
kim bilir belki de
alaca vakitlerde gürültünün orta direği(y)di onlar
anlıyorum ebemkuşağına koşamamışlar
koştun
biliyorsun
gökkuşağı huzmelerinden ölü süzmez
çünkü biliyorsun barışta hiç mayhoş tad yok
koştun çünkü Cenab-ı Allah nelere kadir
imana gelmeyecekler demiyorum...


sen için için beyaz öpüşlerle ötersin
hep zeytin dalları nurlu topraklarında
hep bi güvercin sürüsü
geçersin döne döne
dökülen kandan
yağan kurşunlardan
moloz yığınlarından
barışı kudretine dolamışsın
aydınlığa ümit için dışın
gazel damarından akan hoşgörü
ne var ki hücrelerin dalga dalga çocuk
ben
...
bende karanlığı karanlığa ihbar ediyorum
bakıyorum eşkiyayı bir bir atlıyorsun
sütliman
beynim dalgın
ama tavrına hayran


onların felfecir gözleri
mavilik budalası serserileri bile bile
mis kokulu vaktitlere istiflenir düşlerin
sürersin o kokuyu nefes nefes
barışın açlığı dolmuş içine
vahşi
iğrenç
uyum içinde yaşamaktan uzak görüşe
leş yığınlarına bal rengi bakar gözlerin
dindi gözlerimin kıyısında kasırgalar ki
halihazırda yüzdürecek gemilerin var senin
allak bullak olmayan pamuk yüzün
fikrinin ince gülü perde perde...

sen durgun sularında tadını tuza katmadan
barışçıl akıyorsun umurunda değil onlar
göğsünde sedef sedef esendal
ellerin sulh
insanlık tarihinde ki barışa beklenen süreç
ki onlar çürümüş ruhlar
uzlaşma çabası
ellerinde şiir umut...