Belki

Bir hattatın usta ellerine emanet etsem kendimi
Yanlışlarımı düzeltse
Ki ; düzeni baştan yazdım çamurlu ellerimle ...
Hani bazen diyorum da ,
Ben varken , ne gerek var düşmana !
Kepaze ediyorum kurulu dengeyi ,
Uyamıyorum sizin düzeninize...

Kararlarım ya erken doğum ,
Ya infaz
Sohbetlerim ya kuru ekmek ,
Ya katık
İkisi bir araya gelmiyor
Ya insanlarım çok dolu
Belki ben boşum
Bomboşum....
Ya anlatamıyorum ,
Belki de anlaşılmıyorum...

Siz nasılsınız bilmem ;
Ama benim beynim kafeste ...
Esareti sevmiyorum
Boyun eğemiyorum...
Soysam kabuğundan, aklımdan dökülenleri
Bu kez çıplak kalıyorum .
Hoş ; ruh çıplaklığı üşütmüyor
Amma velakin
Bu halimle
Modaya uymuyorum.
Ya siz çok modernsiniz
Belki ben demodeyim
Bilmiyorum....

Biraz insanlığımdan versem
Bir dirhem sevgi alsam sizden
Olur mu diyorum ;
Hani şöyle telli duvaklı bir düğün ...
Gelin bir yanda duruyor
Siz duvağı öpüyorsunuz
Kimbilir ; ya siz sevgiden anlamıyorsunuz
Belki de ben paronaya yapıyorum .

En kötü ihtimali düşünüyorum
Ben bu düzene uymuyorum
Ya siz mükemmelsiniz
Belki ben defoluyum ...

Bir hattatın usta ellerine bıraksam diyorum kendimi
Yanlışlarımı düzeltse ,
Oynak harflerle yeniden çizse beni ...
Hani inanmayacaksınız ama
İflah bile olurum belki...

22 Şubat 1992 / Herford