Ben Aşka Söz Verdim

Yarım bir şarkı gibi aklıma düştün
Nağmesi notası hasret-i zehir
Bakışımın titreyen ferine düştün
Hüzün değdi kirpiğime ağladı şehir...

Yokluğuna yol aldıkça gözlerim
Ayrılığın sağnağında ıslandı özlemim
Bir bilsen kaç kalemi ağlattı ,kaç şiiri yaktı
Adına değen sözlerim...

Sen ki su gibi hava gibi hayattın bana
Hasrettin
Özlemdin
Canda ebeddin
Nasıl kıydın bize,bizi tükettin?
Yüreğimin üzerine basa basa
Bir aşkı şubata bırakıp gittin...
Şimdi nasıl yaşarım yokluğuna tutunarak?
Yıllara bölüp hasretini takvimlerden çıkararak?

Gözümdeki yaşın adıyken sevdan
Bir gün olsun ağlamadı beni gözlerin
Sesin değdikçe sesime aşka göçerdim
Savrulurdum senin eylül kokan yelinde
Üşütse de ellerin,
Her mevsim yazdın kalbimin sırılsıklam iklimlerinde...

Gitsen de bitmedin bende
Bir dilim sana muhtaç yanımsın hâlâ
İçimde adım adım yürüdün
Belki de ayrılığın adı sana yürümekti
Ölümdü hasretin yokluğun kıyametti
Ve hala solumda saklı durur, sabrıma gömdüğüm acın
Yıkar ruhumu yalnızlığa, derinden ve merhametsiz
Gecelerim kadar uykusuz
Gündüzlerim kadar renksiz...
Aklımdan çıkardım aklımı
Seni çıkaramadım
Gittiğin günden beri
Yüzümde sarhoş bir sancı
Ne yapsam ,ne etsem dinmiyor sensiz...

Dünlerimi soldursa da ayrılığın kokusu
Çekip gittiğin yollara inat
Dermansız bir bekleyişle gözlüyor bugünüm seni
Tüketip yok etse de yokluğunun kâbusu
Sırtımdan vuran yıllara inat
Eksiltmedi yine de içimdeki seni
Yüreğimi yakıp ,ömrüme eş olsa da hasretin
Ben aşka söz verdim sevgili
Bir gün olsun unutmadım, soluksuz sevdim seni...

Ben aşka söz verdim sevgili...

14 HAZİRAN 2012
02.28