Ben Bir Şehirli Kadınım

Ben bir şehirli kadınım
Elime kınalar yakmadım
Manikürlenip, ojeler yaktım
Ama hayatı tırmalarken
Benim de nasırlaştı ellerim
Çarık giymedim, şalvar bağlamadım
Kapı önündedir topuklu ayakkabılarım
Ama düğüm düğüm olan ve çamurlanan yüreğimle
Binlerce kere ben de tökezledim
Başıma oyalı yazmalar takmadım
Kendimi bildim bileli açıktır başım
Ne kapattım başımı, ne kafamı kapattım
İnek sağmadım, tarlada çalışmadım
Ama tarladaki taşlardan daha taş
Ne inekler tanıdım
Ne dantel bilirim, ne kanaviçe işlerim
Elime aldığım yağlı boya fırçalarıyla
Tükenmez denilen tükenen kalemim
Boyalarımla, yazılarımla
Ben dünyayı size çizerim
Tandırda ekmek yapmadım,hamur açmadım
Ama tandır ekmeği kadar sıcak
Herkesi içine sığdıracak kadar da
Büyüktür yüreğim

Ben bir şehirli kadınım
Ama ben de ağlarım
Köyde ki Emine ile
inanın ben aynıyım..