Ben Büyüdükçe...
Ben çocukken
Bilinmeyenim yoktu
Varsa da çözebiliyordum
Çocukça
Zaten kafamı da takmazdım
Öyle her şeye
Oyuncaklarım vardı
Çerden çöpten onlarla oynardım
Mahallede yaşıtlarımla kavga eder
Darılır barışır hayalle yarışırdım
Ben büyüdükçe
Meselelerim de büyüdü
Kavgam da büyüdü
Hayat
Hiç bilinmeyenli bir denklem oldu
Gittikçe
Yenemiyorum artık korkuları
Kafamı takmaya başladım her şeye
Ve gittikçe yormaya başladı beni
Bu ayaksız ?ayak oyunları'
03.03.1999
Ve,gittikçe yormaya başladı beni, bu ayaksız ayak oyunları,
çok güzel bir şiir, çok güzel bir final👍👍
yürekten kutlarım şair dostumu