Ben De Geldim!

son vermiştim yaşlarıma
tam gülümserken hayata
yine aksilikler ardı ardına
her satırım isyan dolu
buram buram hüzün ve yalnızlık kokulu
neden? diye sorma bana
sadece hayatın gerçekleri akmakta satırlarıma
belki de mutsuz anlarım mutlu anlarıma ağır basmakta
hayat boyunca sevdiklerimden güvendiklerimden darbe yemek bir tarafa
en acısı da
ben kendimden darbe yedim
bana en çok koyan da bu ya!
çoğu zaman yenildim kendime duygularıma
artık kalemimin mürekkebi bile yetmiyor anlatmaya
kelimeler bile anlamını kaybediyor
başka bir hal alıyor benliğimde
haydi şimdi gel de gülümse
en basiti de hadi sen de bir darbe vur bu hayata
o senle acımadan nasıl oynadıysa
sıra sen de hadi sen de acımasızca onunla oyna
korkma!
geriye dönüp bakma
şimdi sadece neredeyim? nasılım? ne haldeyim? sorularına yanıt bulma da
hayat mı hiç kafana takma
ben kapacağımı kaptım bu hayattan
hiç niyetim yok daha da aldanmaya acıyla yaşamaya
ben de şimdi sıra
Ben geldim hayata
çocuklukla değil olgunlukla bu oyunu oynamaya
gözyaşlarıyla değil kahkahalarla
kimi zaman kaybedip kazanmaya
aldırış etmeden rahatça nefes almaya
işte ben de geldim!
bu hayata ikinci bir dikişimi atmaya
yaralarımı sarmaya
mutluluğa
ben de geldim inatla hırsla hayatla savaşmaya
ben de geldim!