Ben Hiç Karınca Öldürmemiştim Ki Anne

Anne bir gece yine gel de bir söyle
Hani bahçesinde babamın diktiği
Bir söğüt ağacı vardı ya
Dallarının toprağı sarıp sarmaladığı

Hani bahçesinde gülleri
Bahar gelince
Bülbüllerle sevişip utanmadığı

Rengi beyaz rengi kırmızı
Sıra sıra dizili kasımpatıların o güzelliği
Hani vardı ya bir damımız
Bahçede salıncağımız
Seni uyutunca evcilik oynadığımız

Linda ne demekti kim koymuştu adını
Bir de
Avcı köpeği olarak anımsıyorum
Saklardım yaramazlığını

Sabahları Mutfakta ki şöminemizin başında
Hazırladığın kahvaltımızı

Anne bir gece gel de yine söyle
Mercan dı değilmi beş bebeği olmuştu da
Başında toplanıp aldığımız o hazzı
Paylaşmıştımda ekmeğe sarılı elimde ki piyazı
Ben de çocuktum yaramazlık yapardım bazı

Yolda bulmuştum
Adını sonradan koyduğumuz
Bir bacağı ve kanadı kırık kirazı
Hatırlıyor musun sende anne
Eve almamak için yaptığın o nazı

Sarmıştık iyileşmişti kırık bacağı
Beslemiştik ya birlikte sarmıştık
Yaralı kanadı sen bırakınca nazı

Ve bir gün uçurmuştuk iyileşince kirazı





Hani vardı ya Mersin'in ayazları
Üşümesin diye toplamıştım
Söğüt ağacının
Dallarında ki tüm karıncaları
Kâğıttan yaptığım küçük bir eve

Sığdırmıştım ya renkleri balsarısı
Gizlice almıştım içeri
Gecenin bir yarısı

Ki ağlayarak uyandığımda
Sarmışlar her bir yanı
Kızarmış çok yakmıştı
Bedenimde karınca ısırıkları

Yine de onları bırakmayın ölürler
Soğuk diye ağlamıştım dışarı

Ben hiç karınca öldürmemiştim
Gel de söyle anne bir gece
Peki, nedir bunca çektiğim işkence
Hayat niye yaşattı bana böyle bilmece
Ve
Yine vücudumun her yerini yiyorlar anne
En çok da sırtımdan ısırmayı seviyorlar
Sinsice
Gizlice

Ben hiç karınca öldürmemiştim ki
Anne gel de söyle herkese

Ben
Hiç
Karınca
Öldürmemiştim