Ben İnsanım

Bazen bir kahkahayım bazen feryat olurum
Ben sessizlerin sesi, ben insanım efendim
Bazen siyah bir tende ben kendimi bulurum
Ben mazlumların sus'u, ben insanım efendim

Şairlere ilhamım Mevlana'nın özüyüm
Yürek yakan ağıtın ateşiyim közüyüm
Düşmanımın yokuşu dostlarımın düzüyüm
Saklananların sis'i, ben insanım efendim

Fukara uykusunda bir görümlük düşüm ben
Denizde su zerresi toprakta gümüşüm ben
Bir serçenin gözünde kendimi görmüşüm ben
Ağlayan gözün pus'u, ben insanım efendim

Yolunuzda yoldaşım dağım her birinize
Ne kadar kurt olsam da çobanım sürünüze
Yanmaya meyilliyim, yanarım yerinize
Kavrulmuşun su tas'ı, ben insanım efendim

Ne kadar baba isem ben o kadar anayım
Anne kokusu sinmiş bir sena'yım suna'yım
Berdele kurban giden yar elinde kınayım
Ben bir düğünün yas'ı, ben insanım efendim