Ben Kalbime Sen Şiire Emanet

''Sağ avcunu öp ve şimdi koy kalbinin üzerine''
____________Nurullah Selçuk______(17.10.2011)


Elim kalbimde
sen istedin diye
acı bir anılar yığını üşüştü gözlerime...

Bizim geçmişten gelen kurşun yaramız vardı
o yara senin sol kolunda kanardı
bizde şimşek çaktığı zamanlarda
sende düğmeleyemediğin
gömleğinin kolunda daha bir aşikârdı...

Vurulmuşluğun nasıl da yıkmıştı babamı
annem her yemeğe gözyaşını katar
abim Gata'nın bahçesinde eline hiç almadığı sigaraları
bir bir yakardı
ablam nasıl da buruk bir yürekle nikâhlanmıştı...

Ben liseli bir öğrenciydim
daha bir kapanır olmuştum içime
defterlerime damlayan gözyaşlarımı
kimseler görmesin diye
çok sevdiğim defterlerimi
teneffüs saatlerine kadar
bekletirdim sıranın çekmecesinde...
__________hep üzülürdüm...

Gecelerimizi senin öfkelerin bölerken
Umut Baran herşeyden habersiz
korku dolu gözleriyle
kucağıma sığınırdı
ağlardı...

Sen ağlardın...

ve biz ağlardık...

Artık teskere günlerin yerine
Gata günlüklerini sayardık
ağustos üşütür olmuştu bizi
bir daha ameliyat masasına emanet ederken seni

Sekiz saat
bilmem kaç dakika!

Dile bile zorken söylemesi
sen nasıl dayanmıştın gözümün inci tanesi?

O gün zaman azılı bir düşman olmuştu hanemize
düğüm düğüm sözcükler kaldı ellerimizde
ve gelinin gideni arattığı gibi
sol kolundan sonra bir de bacağına çizilmişti
o kırılası ellerden çıkan kurşunun ömrüne kazınacak izi...

Tepeden tırnağa kadar acıdan geçtin
ve yaşamın dar geçitlerinde
direnişi seçtin
sen ne dersen başım gözüm üstüne
ve elim hep senin istediğin yerde
kalbimde...

Seni Çok Seviyorum Canım,Nurum,Abiciğim...