Ben Miyim Sandın?
tuttuğunda ellerini içi titremedi mi?
ya da gözlerine baktığında..
öptüğünde ilk kez tutkuyla 
başını saklamadı mı 
yüzü kızarıp senin boynuna??
o, ben miyim sandın?
sabahlara değil sana uyanmadı mı?
varlığınla ruhu doymadı mı?
seni haketmek için ne yaptığını 
sormadı mı Tanrı'ya 
hissedince sıcaklığını?
o, ben miyim sandın?
gitmelerin geldiğinde
beklemedi mi hasretle?
günlere umudu ekleyip saymadı mı?
zamansız zamanlardaki ayrılıklarda 
yüreğini yüreğine bağlamadı mı?
o, ben miyim sandın?
artık yürüyorsun tek başına rüzgara karşı
yalnız, kırgın, kızgın
dudaklarında sevda şarkıları
avuçlarında kırık kalp parçaları
ne tutan sıcak bir el var elini
ne pamuklara saran güzel kalbini
biraz bıkkınsın, biraz sevda yorgunu
içinde çokça pişmanlık duygusu...
şimdi ben oldum
kapı önlerindeki gölgelerde aradığın
her telefonda "acaba" diye fırladığın
uğruna gözlerini köşe başlarına nöbetçi bıraktığın 
uykularda adını fısıldayıp,sabahları hayaliyle uyandığın
dün akşam sokakta sana seslenen o kadın,
ah be canım
ben miyim sandın????

cok güzl ve etkileyici olmus...👍
Harika ya,cok guzel bir siir.Duygu yuklu...Kusursursuz...Yureginize saglik Arzu hanim👍
İnsanı duygulandıran,alıp götürüveren romantik dizeler..Aynı zamanda içinde bir bilinmezliği bir meçhulü barındıran,okuyanı düşündüren ''ben miyim sandın?'' sorularıyla..Şiirin bitiminde akıllarda acaba şairin kendisi miydi o kadın sorusu geliyor insanın aklına 🙂..Nefis bir şiirdi..yüreğinize sağlık sevgili Arzu..👍
offf sabahıma bulutlar çoktu yaaa yüregine sağlık duyguların akmış kalemine..👍
🙂 teşekkür ederim