Ben Sen Biz
körfezi uysal, lodosu hırçın şehirde
tutunurum
ellerim
güneş bekleyen gökyüzü
yıldız arayan gece
var olmak
ne zor bilmece
neden suskunsa mezar taşları
sessiz bir mevsim yaşıyor gönlüm
yarım kalmış bir şiirin mısralarında
dolaşıyor, masum gölgem
labirent bu
çıkış, nerede...
ben seni uyurken görmedim hiç
ya da sen beni
ama yıldızlara nasıl baktığını bilirim
nasıl ağladığını da bilirim
yüzünü ellerinle kapamadan
ürkek ama mağrur
umutsuz ama bir ışık
bir ışık ki
duymak için denizin sesini
aç yüreğini...
ne kadar sert eserse essin
sırtımıza çarpan rüzgar
gelincik çiçeği gibi açan, günleri bekleriz
beklemek, üşütür
üşüyor dünya.....
gün gelecek
baharı alkışlayarak
kanatlanacak, bir kelebek
merhaba, diyecek ütopya...
Nefis bir şiirdi....Kendimi boğaza karşı bu şiiri okuyormuş gibi hissettim...esenlikler sevgiler