Ben Şiirim
Ben kalplerin dili
Ben gözlerin yaşı
Ben mutluluğun sessiz haykırışı
Ben şiirim, nice yaman duyduların aynası
Elçisiyim yüreklere sığmayan lafların
Kölesiyim mısraların, kıtaların
Tek tutar dalıyım aşığın, terk edilmişin,
Ben şiirim, şahidiyim nice delikanlı sevdaların
Yoktur içimde, gizli saklım
Sonu ölümde olsa kimseye yoktur hiç eyvallahım
Bazen kalemle, bazen gözyaşıyla, bazense kanla yazarım
Ben şiirim, yalnızca şair için yaşarım
Çoğu zaman ruhlar söyler ben yazarım
Bazen ruhlar susar, gözler ağlar ben yazarım
Bazen her şey susar ben yinede yazarım
Ben şiirim, ne kahpe geceler ne çaresiz gündüzler tanırım
Genç kızlar tanırım, ilk sevdasında kurşun yemiş
Delikanlılar tanırım, sadece erkekçe sevmiş
Nice ana baba tanırım bağrı kor gibi yanmış
Ben şiirim, bir çığlık olup sessizliğe sarılmış
Ya ben kimlere anlatayım sevdalarımı, hüzünlerimi
Kim yazacak, benim dile gelmez sancı dolu sözlerimi
Kim saracak kanayan yaralarımı, söyleyin?
Ben şiirim, kağıdım, kalemim ve şairim kadar...
14.03.2009/17:08
ben olmasam ozanlar yurtsuz kalır, umutlar ağız yarası, isyan dilsiz, sen verem olursun ezberinde olmazsam. jocam aslında bizi kendimizle yüzleştirdiniz. şiir meğer hazine haritası kadar kıymetliymiş yazarken farkına varmıyoruz. Şiirimi dört açacağım artık elinize sağlık