Benim

İçi boş koridorlarına bakar gibi gözlerimin,
Perçemi gözüme düşer ruhunun...
İçim içime sığmaz,
İçim içinden taşar ya benim...

Ne denir?
En uzak patika yollarda dikkatsizce bize çarpmasına aşkın?
Ağzında gevelediğin sözcükler kadar manasız
Yüzüm bir gidişe kayar ya benim...

Hüznünün haritasında dile gelen hoşcakallar,
Eski bir saatin ayarı bozuk şehvetine asılır..
Yel esince sızı alır siyatik ağrısı...
Sesim göz ucuyla bakar ya benim...

Sebepsiz hüzünler aksak melodilere gebe
Saçlarından yol bulan kayıp kentler kadar ırak.
Artık süresi kısalmış yaşamlar gazete kağıtlarına ilan..
Daha dur..
Çağla zamanındayız baharın...
Ceplerim çocuk,
Sığmaz paçalarımın darboğazına saçların...
Ağzımda kendi gözyaşımın har eden tuzu;
Gülüşüm bir nefesine kaçar ya benim...