Benim Bitanem
kan ile doldurup, yine kalemi
bağrıma zerketti, benim bitanem
ayağa kaldırıp dünya alemi
meydanı terk etti, benim bitanem
kimse ilişmezmiş yanımda varken
nasıl vazgeçermiş, böyle severken
ölümüne senle olurum derken
ilk günden çark etti, benim bitanem
erkenden başlatıp, dünya turunu
yükledi sırtıma, ateş korunu
meydana çıkınca, işin zorunu
yenice farketti, benim bitanem
başıma üşüşüp, horon teptiler
her biri bir yerden, manyak yaptılar
belli ki bir yere kaynak yaptılar
yapıştı ark oldu, benim bitanem
yargısız infazlar, bilip sormadan
bitmeyen intizar, ara vermeden
havada bulutu, sisi görmeden
gürledi gark etti benim bitanem
yaralı kurt'tan...
buruk bir tad var acının işlendiği kişi boşuna yaralı kurt olmuyor demekkisi yürek tazelensin cemreler düşerken şiirlere umut okuyalım artık gülsün yüzlerimiz saygılar gül tebessümleriyle...
''kimse ilişmezmiş yanımda varken nasıl vazgeçermiş, böyle severken ölümüne senle olurum derken ilk günden çark etti, benim bitanem''
Şiirin akışı ne kadar hoş, anlamlı ve sitem naif cümleler oluşturmuş çok beğenerek okudum
Efendim emeğinize yüreğinize sğlık...
👍👍👍şimdi ozan kendini nasıl YARALI KURT olarak tanımlamasın. bu kadar vurulmuşluk, bu kadar yara bere, ve yine de çağlayan bir yürek. kutlarım ozanım..
Buruk bir gülümsememiydi okuduğum?
Hüzün dozu abartılmamış duygu yükü şiir..
Kutlarım..
"kimse ilişmezmiş yanımda varken nasıl vazgeçermiş, böyle severken ölümüne seninle olurum derken ilk günden çark etti, benim bitanem"
Kimse kimse için ölmez ki Can Bey,
Ama ilk günden de vazgeçilmez ki..
Değer mi diyceğim ama seven kalp dinlemez ki..
Hüzündü..
Selamla...