Benimle Kal

Ey ruhumda yanan sevda çırası!

Çekme ellerini avuçlarımdan

Ekleme yüreğime ayrılık şarkıları

Dinletme hasret makamlarından

Sen ki içtiğim yeminde saklısın

Hiç benim olmasan da, bende benimle kal.

Gitme yar!

Gidersen, güz yaprakları döker yüreğimde takvimler

Gün akşamı vurur, kararır bulutlar

Hüzün yağmurları düşer bakışlarıma

Dünya çöle döner, kurur ırmaklar.

Solar yüzümde tebessümler

Hüznüm sızar soluğumdan, sesim nefesimde üşür

Acılar bin parça olup içimde gülüşür

Son şarkı da susar dudaklarımda

Hasretin bağrıma dert olup ilişir.

Gözlerinin esiriyken hürriyetim

Vurma ömrüme hasretinden kelepçeler

Düşürme gözlerime, yokluğuna dem olmuş karartma geceler

Sen ki ruhumda bir orman yangını, dağ başı fırtınası

Bana doğru esmesen de, savur küllerimi rüzgârlarınla

Bil ki yokluğun ateşten gömlek

Yakar tenimi sonsuza kadar.

Gitme yar!

Gidersen, içimde yıkılır bu şehir

Bir İstanbul çöker omuzlarıma

Sol yanım eksik, sen yanım öksüz kalır

Yokluğun öldüresiye ağır, namluda kör kurşun kadar

Yüreğinden vurur hayatı

Sokakları bir tufan sessizliği alır.

Ölüm uykularına yatar bedenim

Ruhum tenimde can çekişse de

Adın soluğumda tıkanır kalır

Ben sensiz bil ki ölemem bile yâr .