Beyaz Çarşaflara Yağan Kar Gibiydi Aşkın

/kim bilir kaç gün oldu
gözlerinle başlayıp gözlerinle devam etmediğim aşka...../



kışı yaza,
ayazı sıcağa,
aşkımı allaha emanet ettim...
bu sefer başka !
bu sefer
b/aşka



bir şey ima ediyordu yokluğun
................gülümsedim........
tutup bütün suçları şiirlere yükledim...
anlamsız bir telaşla...



say ki;
mecnun sendin....
leyla bendim...
olsun be dedim
olsun !
kadındım sonuçta
ağlayıverirdim...



"ağlayıverirdim" dedim amma
uyar mıydı bana?
aldım yalnızlığımı çarptım duvarlara
duvarlar kan revan
direnmekten vazgeçtim acılara...



say ki;
gönlüm hasta
say ki;
gönlüm yasta....
olsun be dedim
olsun !
razı olurum yazgıma....


çare miydi sığınmak şimdi şarkılara
çare miydi duymamak sesini bir daha
aşk zamansız veda busesi koyduysa yanağıma
çare miydi kaçmak inadına inadına...


hayır....


neden kurşun gibi soğuktu ellerim
neden ayaza kesmişti nefesim...
neden kül gibiydi yüzüm bir kağıda dökülürken ?

hiç bilemedim !
hiç !



beyaz çarşaflara yağan kar gibiydi aşkın...
üşüdüm
titredim...
her kadın gibi bende ,
soğuk nefesli bir adamla sevişmeyi hiç sevmedim...
hiç
..........sevmedim....