Biliyorum
Gök ;
Sefere çıkmış bulutların seyrinde
Güneş 
Hüzünle çarpıyor yüzüme
Ben 
Denizin kıyısında
Elveda sonrasında
Dalgalar kırıyorum duyuyor musun
Seni soluyorum gözlerimde uyuyorsun
Deniz mavi gök mavi her yer mavi sen gittin gideli biliyor musun
Uzanmak istiyorum yokluğuna sarılmak için
Dağlarca büyüyor gözlerimde 
İrkiliyorum  sensiz korkuyorum
Korkuyorum biliyor musun
Sen içimin kederi 
Tenimin hederi
Topladın gittin yüzümden kendini 
Soldu gözlerimin yeşili 
Kim bilir  neredesin 
Neredesin şimdi
Sarı sıcak bir havada
Üşüyen ellerime hohluyorum 
Umut dövüyorum havanda
Isınmıyor parmaklarım sızlıyor görmüyorsun
Ben yazamıyorum 
Sanki yaşamıyorum
Alışamıyorum
Bilmiyorsun
Olsun 
Gün gelir
belkide canımdan cayarım
Cürmümce bir yere yığılır kalırım
Belki bir gül dalında  evinin kapısında açarım
Sen her geçerken sana 
Seni seviyorum diye usulca fısıldarım
Duyar mısın sesimi
Duyar mısın 
DUYARSIN BİLİYORUM................................................



elvada sonrasına, gidene hissettirilemeyen güçlü hisleri okudum şiirinde.. aksisedası gelemsede ("gün gelir / belki canımdan cayarım") canından caydıktan sonra bile evinin kapısına gül olup hala da fısıldama isteği sevdiğini.. yazım tarzı farklı olsada şiirinin tadı aynı arkadaşım.. tebrikler..
tebrik ederim. yüreğine sağlık
Güner Abla , içten bir şiir... tebrikler...
Belki bir gül dalında evinin kapısında açarım Sen her geçerken sana Seni seviyorum diye usulca fısıldarım
Duyar mısın sesimi gönül sesiniz yakından geliyorsa hisler haber verir bence duyar diyorum kaleminiz bezeyerek hissetttirerek yazıyor kutlarım
Duyar!
Ne kadar güzel...
SelamımKalsın..