Bilmesen De Olur...

Biliyor musun;
Ne sorular sordum kendime sen yokken
Cevaplarını bildiklerim bile güldüler bana...
Kibirli, aksi kıvrımlarıyla
Dikildi karşıma soru işaretleri...
Silip onları bir darbede,
Ne çok virgüller koymak isterdim oysa
Anlamadılar,
Anlayamazlardı ki...
Onlar sadece sorunun sorgusuz sahibiydi...
Doğru ya, unutmuşum
Sen son noktayı koyup gitmiştin
Bana düşen beyhude iç çekişlerdi...

Biliyor musun;
Ne sabahlar gözlerimde ağırlığınla uyandım.
Seni düşünen tüm zamanlarım isyan ederken
Azaldım,
Çoğalanlar ise arsız ağrılarımdı...
Renklerine bakıp da aldandığım
Gece ortağıydı ya ilaçlarım
Olur olmadık zamanlarda bittiler...
Doğru ya, unutmuşum
Onlarda sen gibi geçiciydiler...

Biliyor musun;
Zaman fark etmeyen dalışlarım
Gamzelerinin delgeç gölgelerinde
Filizlendi, serpildi...
Ya sonra...
Tebessüm asıldı sarı ışıkta
Hareler hücum etti binlerce kez göz damarlarıma
Doğru ya, unutmuşum
Sen gidince retinam da beynime isyan etti...

Biliyor musun;
Ne çok sevdim ben seni
Yüz binlerce hece, binlerce kelime yetmedi
Anlatım, dilsiz su gibi dalgalanıp
Kendi içinde yitip gitti...
Kimse geçemezdi ya aklımca bu sevgiyi,
Yıllar gibi
Kendinden emin sanrılarım da tükendi...
Doğru ya, unutmuşum
Benden çok senin de sevmen önemliydi.

Düşünüyorum da,
Bütün bunları bilmesen de olur şimdi
Benim bildiğim tüm güzellikler
Seninle birlikte
Eksik baharlarıma kitlendi...