Bir Damla Huzur

Hüzün dolu odam.
Bunaldim bunalmisligimdada tükendim,
Yerimden umutsuzca kalktim,
Penceremi actim belkide hüzünleri disari atmak istedim,
Beceremedim...!Beceremedim huzunler yine bende kaldi,
Uzaklastim...!Uzaklastim odamdan kendimi disari attim,
Kostum...!Kostum delice nereye kostugumu bilmeden,
Her attiigim adimda hüznümden uzaklastiigimi sanarak,
Kostum ..!Kostum...!
Takatim bitipte durduugumda anladimki,
Hüzünlerim yine benle,
Birakmiyor...!Birakmiyorlar yakami hüzün kaplamis her bir yanimi,
Aldigim nefesin bile icine girmis,
Kanima karismis,
Tenimin her zerresine islemis,
Gözlerimdeki gülümsemeyi yok etmis,
Yasama sarilislarimin filizlerini kirmis,
Hayallarimide düslerimide gamla doldurmus,
Anladim...!Anladimki kurtulus yok, yok hüznümden,
Onunla yasamaya alismali,
Onun girdabinda bogulmaliyim,
Boyun egdim hüznüme;
Teslim ettim bedenimi, ruhumu...!
Güzellige dair ne varsa hüznüme verdim.
Istegim cok degilki oysaki hayattan,
Sevgi deryasindan bir tek damla,
Mutluluk ülkesinden kücücük bir hisse,
Dosluk yolunda verdigim ugrastan nebze kadar pay,
Huzur okyanusundanda bir damla HUZUR..!